Jeff Buckley zât-ı muhteremini dinlerim her gün. Dinlemesem kıyamet kopacağına inanırım. Bu durumda dinlememem daha cazip gelse de umuttur yaşatan insanı dostlarım. Öyle şarkıları var ki Buckley'in, geç keşfediyorsunuz; keşfedince de size aitmiş gibi sabah akşam dinliyorsunuz, bırakamıyorsunuz. Ama beni bağlayan olay ne geç keşfedilmişlik ne de loop arsızlığı. Bu şarkı şok etmiş durumda beni. Reggie ezgileriyle tekno müziğini birleştirin, aynı ritme bağlayın bu tonları, sonsuza kadar sürecekmiş gibi. Normalde pek hazetmem neşeli zamanlarım dışında ama Jeff baba şarkıya öyle giriyor ki, sözleri öyle suratınıza çarpıyor ki, güzünüzden bir damla yaş süzülüyor şarkı bittiğinde dostlarım. Evet, suratınıza çarpan sözlerin acısından:
"and in his mind, he knew
he'd love her always
despite, despite the tears
don't cry, don't cry, don't cry
lover we tried, we tried, we tried..."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder